Een veilige kerk. Wat heb ik nodig?

Het zal je waarschijnlijk niet verbazen dat ik – geschetst in hoofdlijnen – in Nederland twee soorten gemeenten zie als het gaat om de houding rond homoseksualiteit.

Het eerste type: De meer behoudende kerken wekken de indruk dat ze, op Bijbelse gronden, tegenstander zijn van elke uitingsvorm van homoseksualiteit. En soms ook van de gevoelens op zìch. In de gemeenten waar ik nu op doel lijkt het vrijwel onmogelijk om met SSA-gevoelens (Same Sex Attraction) uit de kast te komen. Tegelijkertijd lijken die gemeenten zelf stevig met het ‘dossier homo’ in de maag te zitten, en soms wordt zelfs beweerd dat homoseksualiteit in de eigen gelederen niet voorkomt… Ik noem dergelijke gemeenschappen ‘kerken van het eerste type’.

Het tweede type: Hier worden mensen met SSA-gevoelens geaccepteerd, inclusief hun homoseksuele relaties. Die relaties kunnen een beperking hebben: het moet gaan om seks binnen een huwelijk. Maar er zijn ook ruimere vormen, die op zowel hetero- als homogebied worden toegestaan. Ik doel op voorhuwelijkse seks, samenwonen en eventueel nog lossere vormen in de omgang, zonder dat dit consequenties heeft vanuit de kerk. Ik noem dergelijke gemeenschappen ‘kerken van het tweede type’.

U ziet denk ik het dilemma voor de christen met SSA-gevoelens die zich graag bij een kerk aan zou sluiten. Hier een voorbeeld ter illustratie:

Mark is een man die in sterke mate homogevoelens ervaart, maar hij wil óók Jezus Christus volgen als Redder en als Heer. Hij is er wel uit dat hij zijn SSA-gevoelens niet in de praktijk wil brengen: geen homoseks voor hem, in welke zin dan ook. Maar naar welk type gemeente moet hij nu gaan!?

Mark heeft twee redenen om niet voor het éérste type gemeente te kiezen. De eerste reden is dat hij bang is voor afwijzing vanwege zijn SSA-gevoelens ‘an sich’, nog zonder dat hij daar enige invulling aan geeft. De tweede betreft zijn angst dat men daar zijn gevoelens zal betitelen als een ziekte of een demonische belasting en dat hij daarom misschien allerlei counseling en therapie zal moeten volgen. Nu heeft hij wel gehoord dat bij sommige anderen de SSA-gevoelens zijn veranderd – maar dat is niet zíjn ervaring. Hij besloot onlangs dat hij het verder aan God overlaat of zijn gevoelens al dan niet zullen veranderen. Zolang dat niet het geval is wil hij – met Gods hulp – celibatair door het leven gaan: dat kruis op zich nemen en Jezus volgen.

Er zijn voor Mark ook twee redenen om niet voor het twééde type gemeente te kiezen. De eerste reden is, dat hij er van overtuigd is dat de Bijbel homoseksuele relaties verbiedt en dat hij daarom in zo’n gemeente niet op zijn plek zou zitten. Verder realiseert hij zich, dat hij het zichzelf extra moeilijk zou maken door een gemeente te bezoeken waar ook homoseksuele stellen komen.
Maar… hoe moet het nu verder met Mark qua kerk? Zal hij voor het eerste of het tweede type gaan kiezen? Wat een dilemma! Of is er misschien een andere weg?

Een veilige kerk: Hiermee bedoelen we een kerkelijke gemeente waar genade en waarheid hand in hand gaan en volop aanwezig zijn. Kijk bijvoorbeeld eens naar de korte verhalen van Tracy en David op vernieuwd.com. Zij bekeerden zich tot God en kwamen tot de ontdekking dat de relatie met Jezus Christus en met een ‘kerkelijke familie’ het mogelijk maakte om van homoseksueel contact af te zien. Want deze vormen van verbondenheid bleken op een ándere manier tegemoet te komen aan hun hunkering naar vriendschap, liefde en intimiteit.

Natuurlijk geldt ook voor Mark – zoals dat geldt voor iedere christen – dat hij gehoor moet geven aan de voorwaarden die Jezus stelt aan degenen die achter Hem aan willen komen. Jezus zegt in Lukas 9:23,24: “Wie achter Mij aan wil komen, moet zichzelf verloochenen en dagelijks zijn kruis op zich nemen en Mij volgen. Want ieder die zijn leven wil behouden zal het verliezen; maar wie zijn leven verliest omwille van Mij, zal het behouden.”

Dit lijken harde woorden. Maar moet je horen: wanneer je je volledig en met volharding aan Hem overgeeft en aan Hem toevertrouwt… als je niet meer je eigen wensen achterna loopt maar Gods wil zoekt en doet… als je bewust samen met anderen christenen als Gods gezin leeft… dan vult Hij je met liefde voor alle mensen en ben je een medewerker in Gods Koninkrijk. Je focust dus niet langer op zelfontplooiing, maar wordt toch juist meer degene zoals je bent bedoeld. Je ziet af van de vervulling van je eigen seksuele verlangens, maar wordt toch gelukkiger in plaats van ongelukkiger. Zeker, strijd zal er ook zijn, soms misschien heel heftig! Maar God is dan bij je. En àls je zondigt dan mag je dat naar God toe erkennen en vergeving ontvangen, omdat Jezus Christus dat mogelijk heeft gemaakt.

Voorwaarde voor deze weg is wel dat zo iemand andere gelovigen om zich heen heeft die hem of haar volkomen accepteren qua persoon en qua keuze voor het celibaat; dat er echt sprake is van Gods familie, waarvan hij of zij deel uitmaakt! Een groep christenen die, net zoals de vroege kerk, singles weet te waarderen (1 Kor. 7:7,32). Mark is trouwens – júist door zijn strijd met SSA-gevoelens en zijn wens voor God te leven – uiteindelijk flink geestelijk gegroeid. In combinatie met zijn levenservaring is hij nu vaak tot steun van andere gelovigen, wanneer die op hun beurt door een ‘tijd van worsteling’ gaan.

Is jouw kerk een veilige plek voor homo’s? Sta jij open om je medegelovige die SSA ervaart bij te staan? Mensen die toch denken dat het verhaal van deze weg voor een christen met SSA onmogelijk is, nodigen we uit om de levenservaringen die op vernieuiwd.com staan te beluisteren. Het mooie is dat je er steeds meer achter zal komen hoe belangrijk het is dicht bij God te blijven. Welkom! We zijn allemaal nog onderweg, en meestal vol goede moed!